سفر پر از سیلان بود . . .

کنار راه سفر کودکان کور عراقی

به خطـ " لوح حمورابی "

نگاه می کردند .

و در مسیر سفر روزنامه های جهان را

مرور می کردم .

سفر پر از سیلان بود .

و از تلاطم صنعت تمام سطح سفر

گرفته بود و سیاه

و بوی روغن می داد .

و روی خاکـــــــــ  سفر شیشه های خالی مشروب ،

شیارهای غریزه ، و سایه های مجال

کنار هم بودند .

میان راه سفر، از سرای مسلولین

صدای سرفه می آمد .

زنان فاحشه در آسمان آبی شهر

شیار روشن  " جت " ها را

نگاه می کردند  . . .

حیاتـــــ ، غفلت رنگین یک دقیقه " حـوا " استــــ

کجاست سمت حیاتــــــ ؟

من از کدام طرف می رسم به یک هدهد ؟

و گوش کن ، که همین حرف در تمام سفر

همیشه پنجره خواب را بهم میزد .

چه چیز در همه راه زیر گوش تو می خواند؟

درست فکر کن

کجاست هسته پنهان این ترنم مرموز ؟

چه چیز پلک ترا می فشرد

چه وزن گرم  د لــــــ انــگـــیــــزیــــــ ؟

سفر دراز نبود :

عبور چلچله از حجم وقت کم می کرد .

و در مصاحبه بـــاد و شیروانی ها 

اشاره ها به سر آغاز هوش بر میگشتـــــ .

در آن دقیقه که از ارتفاع تابستان

به " جاجرود " خروشان نگاه می کردی ،

چه اتفاق افتاد 

که خواب ســـبـــز ترا سارها درو کردند ؟

و فصل ؟ فصل درو بود .

و با نشستن یک سار روی شاخه یک سرو

کتاب فصل ورق خورد

و سطر اول این بود :

حیات ، غفلت رنگین یک دقیقه  حوّا  ستـــــ . . .