صبح ودا ها . . .

و من مفسر گنجشک های درّه گنگــــم

و گوشواره عرفان نشان تبتـــــــ را

 برای گوش بی آذین دختران بنارس

کنار جاده سرناتـــــــ شرح داده ام

به دوش من بگذار ای سرود صبح ودا ها

تمام وزن طراوتــــــــ را

 که من
 دچار گرمــی گفتارم . . .

غروب

غروب بود

 

 

 

صدای هوش گیــاهــان به گوش می امـد

 

 

 

مســافــر امده بود

 

 

 

و روی صندلی راحتی کنار چمن نشسته بود 

 

 

 

دلم گرفته

 

 

دلــم عجیـــب گرفتــه اســـت....