صدای همهمه می آیــد
و من مخاطب تنهای بادهای جهانم
و رودهای جهان رمز پاک محو شدن را
به من می آموزند
فقط به من . . .
۰ نظر
۰۹ آذر ۹۲ ، ۱۴:۱۳
فانــوس خیس
و خدائی که در این نزدیکیست ، لای این شب بو ها ، پای آن کاج بـلند . . .
سفر مرا به در باغ چند سالگی ام برد
ایستادم تا دلم قرار بگیرد
صدای پر پری امد
و در که باز شد
من از هجوم حقیقتــــــ به خاکــــــ افتادم . . .
طبقه بندی موضوعی
-
مسافر . . .
(۱۲)
آخرین مطالب
- ۹۶/۱۱/۰۴ابعاد زندگی
- ۹۶/۰۹/۳۰تنفس تنهــایی
- ۹۶/۰۴/۱۱ارتباط گمشده
- ۹۶/۰۱/۲۴کبوتران مکرر . . .
- ۹۵/۰۹/۲۲زیبایی خضوع
- ۹۵/۰۹/۰۶عبور باید کرد
- ۹۵/۰۸/۱۰باغ فواصــل
- ۹۵/۰۵/۰۷جرقّه های محـال . . .
- ۹۵/۰۳/۲۹صدای چیدن . . .
- ۹۴/۰۷/۱۷کجاست جشن خطــوط ؟
پربیننده ترین مطالب
- ۹۲/۰۵/۰۷دچــار باید بود ...
- ۹۲/۰۵/۱۱هـوای حـرف تـو ...
- ۹۲/۰۴/۲۱مســـافر
- ۹۲/۰۵/۲۵مرا سفر به کجا می برد ؟
- ۹۲/۰۵/۱۹اتـاق خلوتـــــ پاکــی استــــ ...
- ۹۲/۰۵/۰۸همیشه عاشق تنهاستـــــ ...
- ۹۲/۰۶/۲۹سفر پر از سیلان بود . . .
- ۹۲/۰۷/۲۶مصاحبت افتابـــــــ . . .