و نیمه راه سفر ، روی ساحل "جمنا "
نشسته بودم
و عکس " تاج محل " را در آب
نگاه می کردم
دوام مرمری لحظه های اکسیری
و پیشرفتگی حجم زندگی در مرگـــــ
ببین ، دو بال بزرگ
به سمت حاشیه روح آب در سفرند
جرقه های عجیبی است در مجاورت دستـــــ
بیا ، و ظلمت ادراک را چراغان کن
که یک اشاره بس استـــ
حیات ضربه آرامی استــــ
به تخته سنگ "مگار" . . .
۰ نظر
۲۸ فروردين ۹۳ ، ۱۲:۴۰